اهداف

به طور کلی انجام آموزش های مذکورسبب می گردد که اهداف ذیل محقق گردد:

۱-رشد و تحول( جسمي حرکتي- روحی- ذهنی و …)

۲-مهارت هاي زندگی (خودياري) عبارت است از توانايي کودکان در انجام دادن کارهاي فردي و شخصي که مهمترين آنها مهارت غذا خوردن، لباس پوشيدن، رعايت بهداشت فردي مراقبت از بدن. کنترل ادرار و مدفوع و مواظبت از وسايل شخصي است و مهمتر از این مهارت ها، مهارت مسوولیت پذیری و صبور بودن و توانایی نه گفتن که آنها را برای یک زندگی ایده آل آماده می کند.

۳- رشد و تحول شناختي

منظور از رشد و تحول شناختي رشد مهارت ها و توانمندي هايي است که به کودک در شناخت و درک محيط پيرامون خود کمک مي کند.

مهمترين سطوح رشد و تحول شناختي شامل موارد زير است:

حواس پنج گانه حافظه استدلال حل مسئله تمرکز درک مفاهيم اساسي

۴- رشد و تحول عاطفي(براي دستيابي به اين هدف لازم است کودکان عواطف يا احساسات خود را بشناسند و با راه هاي درست بيان آنها آشنا شوند تا بتوانند کم کم و متناسب با سن خود به خودکنترلي و مديريت عواطف برسند.)

۵- رشد و تحول اجتماعي

منظور از رشد و تحول اجتماعي کودکان، جامعه پذيري آنهاست. خانواده، مرکز پيش دبستان، رسانه هاي جمعي و عوامل ديگري، در هر يک از مراحل رشدي و سني کودکان،در اين جنبه از رشد آنها نقش دارد.

 ۶- رشد و تحول کلامي

زبان ابزار برقراري ارتباط با ديگران و يادگيري و تفکر است.

مهمترين سطوح رشد و تحول کلامي به شرح زير است:

۷- مهارت هاي شنيداري شامل گوش دادن، تشخيص صدا تمرکز شنيداري به معني مدت زمان گوش دادن، و درک مطالب از طريق گوش دادن (درک کلمات، جملات، داستان، کارتون و مطالب ديگر)

۸- مهارت بياني شامل دايره لغات، يعني تعداد کلماتي که کودک بيان مي کنند، تلفظ درست صداها، جمله سازي، گفت و گو با ديگران، بيان مطالب، تصوير خواني، رواني کلام، تعريف قصه هاي شنيده شده، شعرخواني و داستان سازي به صورت فردي و گروهي

 ۹-  رشد و تحول خلاقيت

خلاقيت يعني ايجاد و به کارگيري افکار و آثار جديد. از حدود دو سالگي که توانايي تجسم، يعني تصور اشياء در نبود آنها در کودک شکل مي گيرد، مهارتهاي خلاقيتي نيز در کودکان مشاهده مي شود.

کسب مهارتهای فوق در نهایت منجر به حصول توانایی ها و مهارت هایی می گردد که کودک را در مسیر رشد و تکامل زندگی فردی و اجتماعی به شرح ذیل یاری می رساند و نه تنها کودک بلکه والدین نیز از این تعاملات بهره فراوان خواهند برد.

– پرورش خلاقيت و شکوفايي استعدادهاي کودکان در ابعاد مختلف

– آموزش مفاهيم اجتماعي نظير تعاون، نوع دوستي، گذشت، ايثار، همکاري، و ارزش هاي مطلوب زندگي از طريق آموزش غير مستقيم و کسب تجارب گوناگون

– ارتقاي سلامت زيستي، رواني و اجتماعي کودکان

– توسعه توانايي هاي کودکان در بيان انديشه و بروز احساسات و عواطف با استفاده از آموزش مهارت هاي زندگي وهنري، کلامي، بازي، شعر، و نمايش

– کمک به مادران و پدران در مراقبت، نگهداري و پرورش کودکان در ايجاد ارتباط موثر دو جانبه بين کودک و والدين

– آماده سازي کودکان براي ورود به نظام تحصيلي رسمي کشور

نقش مهد کودک و پیش دبستانی در تربیت کودک

مقدمه:

“وظیفه آموزش این است که ذهن های خالی را به ذهن های باز تبدیل کند، نه ذهن های پر” (مالکوم فوریس)

تربیت کودک را باید از همان آغاز تولد و حتی از دوران جنینی شروع کرد،زیرا شخصیت کودک در همان پنج سال اول شکل می گیرد.یکی از مهمترین اهداف تعلیم و تربیت فرزند ،آماده سازی او برای زندگی در اجتماع است و کانون خانواده نخستین نهاد اجتماعی است که کودک با آن آشنا شده و می آموزد که چگونه رفتار اجتماعی داشته باشد.

نهاد های دیگری نیز در شکل گیری بعد اجتماعی کودک موثر هستند و با افزایش سن کودک نقش خانواده به مرور کمرنگ تر نیز خواهد شد.

مهد کودک ها از این جهت که برای کودکان بسیار جذاب جلوه می کنند میتوانند گاهی حتی موثر تر از خانواده نیز عمل کنند؛ لذا اگر مربیان ،افرادی تعلیم دیده ،متخصص و کارآمد باشند،خواهند توانست به بهترین شکل کودکان را تربیت کنند.

به گزارش موسسه ملی”بهداشت و توسعه ی رفتار کودکان” کودکانی که بین ۲ الی ۴ سالگی در مهد بوده اند نسبت به سایر کودکان از آموزش زبان و حافظه بهتری برخوردارند.

هدف اصلی در آموزش پیش از دبستان رشد همه جانبه کودکان است،  که از این اهداف می توان به توسعه مهارت های فیزیکی ،زبان شناختی ،عقلانی ، عاطفی ،اجتماعی کودکان ۲ تا ۵ سال اشاره نمود.

هرچند که مهد کودک ها با هدف اولیه نگهداری کودکان راه اندازی شدند،اما با گذشت زمان به نهادی آموزشی تبدیل شدند؛زیراکارشناسان متوجه شدند که یادگیری اولیه رفتارها و روابط اجتماعی،زبان خارجی ، نقاشی،موسیقی و کارهای دستی ،اگر از کودکی آغاز شود نه تنها بازده بیشتری در روند فراگیری دارد، بلکه کودک را از نظر زمانی به پیش می برد و ارزش های مهمی چون صداقت،نوع دوستی ،محبت،استقلال،عطوفت،سازگاری و هماهنگی با جامعه به او آموخته می شود.

اهمیت و ضرورت آموزش پیش از دبستان :

بر اساس یافته های روان شناسی و علوم تربیتی،سال های پیش از دبستان در رشد و تربیت کودکان نقش اساسی و تعیین کننده ای دارد .بسیاری از پژوهشگران و سیاستگذاران امر آموزش،روی آموزش مهارت های پیش دبستانی و دبستان تاکیید دارند و از این بین تاکیید ویژه آنها بر آموزش زبان مادری ،ریاضیات و مهارت های هوشی-هنری است.

حضور کودک در مهد کودک یا دوره آمادگی این امکان را فراهم می کند تا ارزیابی دقیقی روی هر کودک انجام شود که آیا مطابق با سن خود، مراحل رشد را طی می کند یا نه ،تاخیر در رشد کودکان که می تواند زمینه ساز عقب ماندگی آن ها را فراهم کند در این محیط ها به سرعت شناسایی می شود و امکان بازپروری را فراهم می کند.

خانواده ها باید آگاه باشند که در آموزش پیش از دبستان وظیفه آنهاست که نسبت به تعلیم و آموزش فرزندانشان در حد اجبارشان، بر شتاب برای سواد آموزی فرزندان باید توجه کنند و مطمئن باشند که به همان حد هم مسئولیت بر عهده دارند.

ولی آنچه از بررسی مقالات و پژوهش ها مسلم است این است که حتی یک مهد کودک نه چندان مطلوب و ایده آل نیز، بهتر از نفرستادن فرزند به مهد کودک است.

محاسن مهد کودک:

به اعتقاد مربیان مهد کودک ها وظیفه مهم این مراکز آشنا کردن کودکان با هنجارها،ارزش های جامعه و آموختن رفتار اجتماعی و نیز آشکار کردن استعداد های نهفته در آنان است ، به طوری که در آینده با ورود به مراکز آموزشی هنری، این استعداد ها هر چه بیشتر بارور شوند.در مهد کودک ها کودکان با فراگیری نقاشی ،شعر ،سرود،بازی و ….با رویداد ها و محیط اطراف خود آشنا می شوند.

کودکانی که دوران کودکی را در مهد می گذرانند بهتر و راحتتر می توانند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند و در ارتباطات اجتماعی خود کمتر به مشکل برخورد می کنند و نسبت به دیگر کودکان به مراتب ،جامعه پذیرتر هستند.

2 دیدگاه ها

  1. محمدرضا افضلی گفت:

    بسیار آموختم و لذت بردم.آنچه اهدافتان بود بسیار مورد پسند و بی نظیر است.
    ادامه دهید و ما پیروتان هستیم.
    ارادتمند
    افضلی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *